مفهوم دمنوش
دمنوش نوعی نوشیدنی است که در آن جزیی از گل، برگ، ساقه، ریشه، دانه، پوست میوه یا اجزای دیگر گیاهان دارویی که قابل حل در آب هستند، به صورت خشک یا تازه مورد استفاده قرار می‌گیرد. دم کردن یا گرفتن عصاره به وسیله‌ی آب، متداول‌ترین و قدیمی‌ترین روش به کار بردن داروهای گیاهی است. طرز تهیه به این صورت است که ابتدا روی گیاه - که به طرز صحیحی خرد شده است آب جوش می‌ریزند، سپس آن را به مدت 3 الی 5 دقیقه در یک ظرف در بسته‌ی شیشه‌ای یا چینی می‌گذارند و گاهی آن را به هم می‌زنند و سپس مایع را از کاغذ صافی یا آلکِ با شبکه‌ی ریز عبور می‌دهند. در ایران در سال‌های اخیر دم‌نوش‌های گیاهی و میوه‌ای مورد استقبال و مصرف برخی خانوارها قرار گرفته است. این استقبال دلایل مختلفی دارد. برخی برای نفخ درمانی ازاین دم‌نوش‌ها استفاده می‌کنند. تعدادی برای تنوع بخشیدن به نوشیدنی روزانه، آن را مصرف می‌کنند و بعضی هم به خاطر اینکه دمنوش را یک نوشیدنی شیک می‌دانند، برای پذیرایی از آن استفاده می‌کنند.
در تهیه‌ی دمنوش، گیاه را کمی کوبیده و در آبِ جوشیده شده - در حالی که درِ ظرف بسته است- به مدت چند دقیقه روی بخار ملایم قرار می‌دهند و بعد صاف می‌کنند. نوشیدنیِ حاصل از گل گاوزبان، گل ختمی، بِه لیمو، سنبل‌الطّیب نوعی دمنوش گیاهی است. در مقابل اگر گیاه را مستقیم با آب سرد یا گرم بجوشانند، جوشاندهای به دست می‌آید که خاصیت و اثر آن قوی‌تر از دمنوش است؛ چرا که حین جوشاندن مواد بیشتری از گیاه خارج می‌شود.در دم‌نوش‌های ترکیبی معمولاً چند گیاه جهت رسیدن به یک منظور و هدف با هم ترکیب می‌شوند؛ برای مثال گروهی از دم‌نوش‌های ترکیبی، انرژی‌زا هستند و بعضی دیگر کم کننده‌ی فشار خون و گروهی دیگر آرام‌بخش هستند که بر خلاف دم‌نوش‌های انرژی‌زا - که ضربان قلب و انرژی را افزایش می‌دهند - به آرامش و تنش‌زدایی از بدن کمک می‌کنند.
